Edward Abramowski - kreator i pedagog idei

Monografia przedstawia postać Edwarda Abramowskiego jako człowieka, działacza społeczno-politycznego i naukowca. Był autorem licznych prac integrujących wiedzę z różnych dziedzin nauki: filozofii, socjologii, psychologii, pedagogiki, etyki i estetyki. Jako działacz społeczno-polityczny był również cenionym twórcą polskiej wersji spółdzielczości. Bohater opracowania stworzył własną oryginalną doktrynę filozoficzną, w której w centrum umieścił człowieka. Z punktu widzenia potrzeb człowieka myśliciel zajmował się całością zjawisk społeczno-politycznych, ekonomicznych i społecznych. Nadając wartościom moralnym nadrzędną rolę w życiu jednostki i społeczeństwa, udowodnił, że rozwiązywanie problemów społecznych nie może odbywać się bez refleksji etycznej. Jego projekt szkoły życia był koncepcją formalnej i nieformalnej edukacji i wychowania skierowanego do dzieci, młodzieży i dorosłych. Jego zdaniem żadna teoria ani żadna nauka z książek nie zastąpi szkoły samorządności społecznej, realizowanej w ramach spółdzielczości. Według Abramowskiego, idee spółdzielczości, solidarności i braterstwa, demokracji, wolności, wychowania społecznego, kooperatywy i samowychowania zmieniają człowieka pod względem etycznym, uczą samodzielności odpowiedzialności, stwarzają warunki do rozwoju jednostki.