Bezpieczeństwo narodowe zintegrowane i zrównoważone

Monografia stanowi próbę dalszego uporządkowania problematyki nauk o bezpieczeństwie. Kontynuuje rozważania autora podjęte w książce Wprowadzenie do nauk o bezpieczeństwie [2017]. W pierwszej części uzasadnia, że ​​bezpieczeństwo narodowe jest przedmiotem badań tych nauk. Charakteryzuje ewolucyjny proces definiowania bezpieczeństwa narodowego, jego podejście, jego wymiary i poziom. Wyjaśnia, że ​​proces wzbogacania i pogłębiania bezpieczeństwa narodowego jest nadal realizowany, a jego wyniki są nowe w swoich wymiarach. Główną część monografii zajmują dwa kluczowe problemy nauk o bezpieczeństwie, a mianowicie badanie poziomu bezpieczeństwa narodowego oraz kwestia zmiany jego pojęcia. W literaturze przedmiotu nie ma żadnej pracy naukowej podejmującej problematykę bezpieczeństwa narodowego w całości. Istnieje wiele prób badania potęgi państwa. Są to tak zwane wskaźniki bezpieczeństwa narodowego. Określenie poziomu bezpieczeństwa narodowego wymaga jednak również opracowania indeksu zagrożeń i oceny ryzyka, zarówno w odniesieniu do indeksów bezpieczeństwa narodowego (indeksów siły), jak i indeksu zagrożenia. Powyższy stan rzeczy wynika z powszechnie akceptowanej państwowo-centrycznej koncepcji bezpieczeństwa narodowego, którą należy uznać za anachronistyczną. Zgodnie z przyjętą przez autora nową koncepcją bezpieczeństwa narodowego, monografia proponuje rozwiązania dotyczące kwestii kompleksowego badania poziomu bezpieczeństwa narodowego. Przeprowadzona w monografii analiza strategii bezpieczeństwa narodowego wybranych siedmiu państw pokazuje, że konieczna jest zmiana koncepcji bezpieczeństwa narodowego. Zarys tej koncepcji przedstawiono w ostatnim rozdziale. Proponowana koncepcja bezpieczeństwa narodowego opiera się na dwóch fundamentach: procesie integrowania wartości podmiotów odniesienia i ich równoważenia na tle wiedzy, zrozumienia i humanizmu zmiany społecznej.