Wsiewki roślin bobowatych i ich mieszanek z trawami źródłem azotu biologicznego dla ziemniaka jadalnego

W monografii przedstawiono zalety uprawy ziemniaka jadalnego po uprawie współrzędnej roślin bobowatych i ich mieszanek z trawami. Są one źródłem azotu biologicznego dla ziemniaków. We współczesnym rozwijającym się rolnictwie zintegrowanym i ekologicznym te formy nawożenia są preferowane w uprawie ziemniaków jadalnych. Stosowane nawożenie ziemniaków wysianymi roślinami bobowatymi i ich mieszankami z trawami zapobiega wypłukiwaniu azotu mineralnego w głąb profilu glebowego w okresie jesienno-zimowo-wiosennym, co jest istotne w ochronie środowiska glebowego. Szczególnie cenne są tu uprawy towarzyszące międzyplonom w formie ściółki. W monografii przedstawiono rys historyczny i znaczenie międzyplonów we współczesnych systemach produkcji roślinnej, dobór gatunków do uprawy, ilość suchej masy i azotu wprowadzanych do gleby z biomasą międzyplonów, zawartość azotu mineralnego w glebie oznaczaną jesienią i wiosną, plon bulw ziemniaka, zawartość białka właściwego, azotanów (V) i azotu w bulwach ziemniaka. Były to długoterminowe badania przeprowadzone w Katedrze Szczegółowej Uprawy Roślin Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Wykazano wyższość integrowanego systemu produkcji ziemniaka nad ekologicznym. Rośliny towarzyszące roślin bobowatych i ich mieszanki w pełni zastępują obornik w nawożeniu ziemniaków. Ponadto zapobiegają wypłukiwaniu azotu mineralnego w głąb profilu glebowego w okresie jesienno-zimowo-wiosennym, co chroni środowisko glebowe. Bulwy ziemniaka po posadzeniu roślin bobowatych i ich mieszanek z nawozami charakteryzują się wyższą zawartością białka właściwego i niższym stężeniem szkodliwych azotanów (V), co jest bardzo istotne z punktu widzenia konsumenta. Również w ekologicznym systemie produkcji ziemniaka stosowanie nawozu zielonego z obornikiem przynosi wymierne korzyści.