Efektywność oddziaływań resocjalizacyjnych w Młodzieżowych Ośrodkach Wychowawczych – rozczarowanie i nadzieja

We współczesnym zmaterializowanym świecie człowiek oczekuje wysokiej efektywności. Dotyczy to zarówno sfery produkcyjnej, jak i usług świadczonych przez różne instytucje i organizacje społeczne. Brak efektywności budzi określone frustracje i konsekwencje, co nie zawsze przekłada się na jakościową zmianę i poprawę istniejącego stanu rzeczy. Krytyka efektywności resocjalizacji jest pokłosiem niezrozumienia i często nierealnych oczekiwań stawianych instytucjom resocjalizacyjnym. Krytyka ta rzadko staje się także konstruktywną przesłanką do podjęcia działań naprawczych konkretnych placówek. Postulowane oczekiwania winny być kierowane przede wszystkim nie tylko do poszczególnych jednostek, ale także w stronę systemu resocjalizacji, którego cechy charakterystyczne stanowią wielotorowość, izolacja i dezintegracja systemu.