Kształtowanie tożsamości a doświadczenie niepełnosprawności

Fundamentem osobowości człowieka jest jego tożsamość, która pomimo wielowymiarowości, stanowi nieodzowny element w życiu każdego człowieka, pomagając określić to, kim się czujemy, co sobą wyrażamy, z jaką grupą społeczną jesteśmy związani, i odróżnić siebie od innych. Tożsamość jest postrzegana jako możliwość sprawowania kontroli nas swoim życiem, lecz w przypadku osób niepełnosprawnych ich znaczna część jest takiej kontroli, niestety, pozbawiona. Kształtowanie tożsamości osób niepełnosprawnych jest procesem wyjątkowo skomplikowanym i specyficznym przez gromadzenie doświadczeń, które nie są dostępne większości pełnosprawnych osób, utratę sprawności, często brak możliwości dokonywania swobodnych wyborów i społeczne napiętnowanie, ale możliwym przy wsparciu najbliższych oraz innych osób z właściwą wiedzą i doświadczeniem.