Przestrzenie. Szkice o literaturze

Tom zawiera dziesięć esejów o różnorodnej tematyce, stanowiących spójną całość dzięki problematyce przestrzeni. Przedstawione w tomie badania wyrastają z tendencji refleksji humanistycznej po przesunięciu topologicznym, ale autor czerpie inspiracje metodologiczne z wielu źródeł, przede wszystkim z tematycznej krytyki literackiej i psychoanalizy. Przestrzeń, o której mowa w tytule, jest rozumiana na wiele sposobów: przede wszystkim jako przestrzeń fizyczna modyfikowana przez rzeczywistość humanistyczną, ale także jako miejsce wyobrażone, wypełnione znaczeniem dzięki przestrzennym motywom wędrówki lub wizji. Problemy powtarzające się w esejach wiążą się również z genologią, zwłaszcza z aspektem przestrzennym architekstów gatunkowych, a także z długotrwałą tradycją antyczną skorelowaną z symbolicznym znaczeniem przestrzeni w toposach Arkadii, życia jako podróży i innych.