„INTERNIERUNGSLAGER” W TCZEWIE JAKO MIEJSCE EGZEKUCJI KSIĘŻY KAPITUŁY KATEDRALNEJ W PELPLINIE W 1939 ROKU

Po zajęciu powiatu tczewskiego przez wojska niemieckie, od 2 września 1939 roku władze okupacyjne zaczęły tworzyć obozy internowania i punkty zbiorcze w więzieniach dla ludności polskiej. Na terenie powiatu tczewskiego miejsca takie znajdowały się w więzieniach sądowych w Tczewie i Gniewie, Szkole Rzemieślniczej w Tczewie, na terenie Fabryki „Arkona” w Tczewie, na terenie zamku w Gniewie oraz Seminarium Duchownym w Pelplinie. Stamtąd więźniowie wywożeni byli do miejsc straceń w Lasach Szpęgawskich i do koszar w Tczewie. Egzekucje poprzez rozstrzelanie na terenie koszar tczewskich prowadzili członkowie załogi obozu Internierungslager i komanda SA w Gdańsku. Rozstrzeliwań dokonywano głównie na terenie dawnej prochowni i na placu ćwiczeń za koszarami. Ciała zamordowanych były grzebane na terenie koszar. Zginęło tam wówczas ok. 120 osób. W grupie tej byli pracownicy polskiej administracji, przedstawiciele inteligencji, adwokaci, nauczyciele i duchowni (w tym 20 księży kapituły pelplińskiej). W wyniku prac ekshumacyjnych przeprowadzonych po wojnie w 1945 i 1976 roku zidentyfikowano zwłoki 79 osób. Obóz tczewski funkcjonował do stycznia 1940 roku i w jego murach osadzono ok. 500 więźniów.