Aspiracje zawodowe i plany życiowe studentów z niepełnosprawnościami, kształcących się na Uniwersytecie Przyrodniczo- -Humanistycznym w Siedlcach i Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie

Od lat nie słabnie zainteresowanie sytuacją osób niepełnosprawnych w ramach edukacji na różnych szczeblach. Sprzyjają temu dyrektywy unijne, jak również rosnąca świadomość społeczna. Nie bez znaczenia pozostaje również zagadnienie oddziaływania szkoły wyższej na młodzież niepełnosprawną, a w dalszej perspektywie stopień jej uczestnictwa społecznego, udział w wytwarzaniu wartości ekonomicznych i społecznych. Dla osoby niepełnosprawnej pełnienie roli studenta nierzadko stanowi ważne źródło budowania i wzmacniania poczucia własnej wartości, opartego na zdobywaniu różnorodnych kompetencji oraz możliwości realizacji aspiracji zawodowych i planów życiowych. Celem badań podjętych na użytek niniejszego artykułu było poznanie aspiracji zawodowych i planów życiowych młodzieży niepełnosprawnej studiującej na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach i Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie (Vytauto Didžiojo universitetas, Litwa). Analiza zgromadzonego materiału empirycznego ujawniła, że studenci niepełnosprawnymi z obydwu państw cenią podobne wartości w życiu, chcą zdobywać wykształcenie, a w przyszłości pracę, która będzie odpowiadała ich zainteresowaniom, a także będzie zapewniała godną egzystencję oraz możliwość utrzymania siebie i rodziny. Swoją przyszłość zawodową studenci niepełnosprawni uzależniają przede wszystkim od: „własnych wysiłków” i „starań”, a także „wiedzy i umiejętności”. W przyszłości pragną być osobami niezależnymi i samodzielnymi, docenianymi przez społeczeństwo i pracodawców. Zależy im również na miłości i wyrozumiałości ze strony innych.