Radość z uprawiania historii

Historia, uprawiana jako dziejopisarstwo, jest zarazem domeną literatury, jak i przedmiotem badań naukowych. W artykule przypomniano wielkie znaczenia dla historiografii antycznego pieśniarza – poety Homera oraz wielkich historyków starożytnej Grecji: Herodota z Halikarnasu, Tukidydesa z Aten, Ksenofonta oraz dziejopisa rzymskiego Publiusza Korneliusza Tacyta. W nowożytnej historiografii powstawały wielkie imperialne syntezy dziejów państw. Fascynującą historię codzienności odkrywali w XX wieku twórcy francuskiej szkoły historycznej Marc Bloch i Fernand Braudel, ukazując długie trwanie przeszłości w świadomości społecznej. Artykuł dowodzi, iż uprawianie historii, a nawet tylko lektury prac historyków, umożliwia niezwykłą podróż w czasie i przestrzeni, odkrywanie minionych spraw oraz fascynację nimi.