Status osoby niepełnosprawnej w polskim prawie finansowym

Dotychczas status osoby niepełnosprawnej w polskim prawie finansowym nigdy nie był przedmiotem kompleksowych badań. Duża liczba instrumentów wspierających osoby niepełnosprawne pozornie stwarza wrażenie pełnej i skutecznej ochrony tej grupy społecznej. Jednak nie wszystkie rozwiązania realizują przypisane cele. Biorąc pod uwagę, że wsparcie osób niepełnosprawnych finansowane jest głównie ze środków publicznych, funkcjonowanie nieskutecznych instrumentów oznacza w istocie marnotrawienie środków. Biorąc pod uwagę istnienie dziedzin o niewystarczającym wsparciu, taka sytuacja jest niedopuszczalna. Dlatego wydaje się celowe przeanalizowanie dostępnych form wsparcia z jednoczesną próbą ich oceny. Analiza sytuacji osób niepełnosprawnych została przeprowadzona na podstawie przepisów prawa polskiego z zakresu szeroko rozumianego prawa finansowego. Regulacje międzynarodowe zostały uwzględnione tylko w marginalnym zakresie.
Zważywszy na prawno-finansowy charakter rozprawy, obejmuje ona przede wszystkim analizę form wsparcia pieniężnego. Pominięcie instrumentów wsparcia pozapieniężnego byłoby jednak nieuzasadnione. Wsparcie udzielane w naturze lub w formie usług świadczonych na rzecz osób niepełnosprawnych ma istotny wpływ na poprawę ich sytuacji. Zapewnienie form wsparcia w naturze wiąże się z koniecznością sfinansowania ich kosztów. Dlatego też instrumenty wsparcia w naturze zawsze pociągają za sobą konsekwencje pieniężne, w postaci zmniejszenia środków, jakimi dysponuje podmiot pokrywający koszty świadczenia wsparcia. Celem pracy była analiza statusu osoby niepełnosprawnej w polskim prawie finansowym. Przedstawienie zalet i wad
rozwiązań prawnych pozwoliło na wskazanie najskuteczniejszych form wsparcia oraz zidentyfikowanie obszarów wymagających poprawy. Sformułowane wnioski mogą służyć jako wytyczne do konstruowania skuteczniejszej polityki integracji społecznej osób niepełnosprawnych. Wzrost skuteczności wdrażanych instrumentów korzystają zarówno grupy społeczne, którym udzielono wsparcia, jak i podmioty prawa publicznego. Umożliwia to osiągnięcie zamierzonych celów przy zachowaniu zminimalizowanych nakładów finansowych, co nabiera szczególnego znaczenia w kontekście deficytu budżetowego.